Nieuwsbrief september 2021

Met deze nieuwsbrief willen we u graag op de hoogte houden over onze activiteiten bij Thembela Etete. 

Wellicht is het bekend dat er veel onrust was in Zuid-Afrika in juli. Bedankt voor het meeleven wat velen toonden. We zijn veilig bewaard en de rust is weergekeerd. Wat blijft is de enorme schade die is toegebracht aan de economie. Maar we komen er weer bovenop. Afrika is weerbaar!

In Nederland wordt het langzaam herfst, maar in Zuid-Afrika gaan we nu richting het voorjaar. Sommige dagen is het nog wel fris, maar er komen steeds meer warme dagen. Er is nog best veel Covid in Zuid-Afrika, vooral in Kwa Zulu Natal, waar wij wonen.

Gelukkig konden we in juni, toen we in Nederland waren, beiden gevaccineerd worden. Hier kan iedereen van 18 jaar en ouder nu gevaccineerd worden. Maar veel mensen zijn huiverig. Ook in de townships zijn mogelijkheden voor vaccinatie.

Belangrijk blijft “social distancing” en het dragen van maskers in het openbaar. Aantallen bezoekers bij bijeenkomsten mogen maximaal 50% van de capaciteit van het gebouw zijn. De meeste schoolkinderen gaan enkele dagen per week naar school, omdat er niet genoeg ruimte is om alle klassen tegelijk de nodige sociale ruimte te geven. 

Toen we begin juli terugkwamen in Zuid-Afrika, was hier net de wintervakantie afgelopen. Anne is meteen weer gestart met de bijbelklassen en Life Skills lessen.

De kinderen luisteren nog steeds graag naar de Bijbelverhalen. We zingen, bidden en kleuren een mooie kleurplaat die aansluit bij het verhaal. Een boterham, limonade en fruit gaan er altijd in. Sommige kinderen komen ineens niet meer, maar er staan altijd anderen klaar om hun plaats in te nemen.

Voor Herbert is het werk ook in volle gang. Reizen naar East London en Kaapstad, en online cursussen met mensen in Nigeria. Maar ook bezoeken aan tuinders hier in de omgeving.

Met onze groentetuin in Etete gaat het goed. Af en toe zijn er wat problemen met ziektes, of geiten uit de buurt die de kool komen opeten. Vaak krijgen de kinderen van de Bijbelklas en de Life Skills wat groente mee naar huis, of we brengen wat rond in de buurt. Verder kan de eigenaar van de tuin wat over is verkopen.

Op 9 augustus was het bij ons nationale Vrouwendag. We hadden dit eigenlijk nog nooit gevierd, maar dit jaar wilden we iets doen voor de vrouwen van Etete. We wilden hen bemoedigen met een klein cadeautje, een lekker stuk zeep en een reep chocola. In het tasje hadden we ook een kaartje gedaan met in het Zulu een gedeelte uit Spreuken 31, het loflied op de sterke vrouw.

Graag willen we nog een keer uw aandacht vragen voor voedselhulp voor de allerarmste gezinnen. We hebben twee gevallen meegemaakt van malnutritie, ook bekend als hongeroedeem. Een meisje van 17 kon niet meer op haar benen staan. We denken dat ze bijna al het eten aan haar kleine zusjes gaf. En er was een ziekenhuisopname van een jonge man. Voor deze mensen is wat groente en rijst niet genoeg om aan te sterken. Zij hebben ook eiwitten nodig. We delen nu ongeveer 15 voedselpakketten per maand uit, maar er is meer nodig. Wilt u ons alstublieft blijven steunen, zodat we meer pakketten kunnen kopen? Een pakket kost ongeveer 20 Euro.

Tot slot willen we uw aandacht vragen voor onze Kerstviering dit jaar. Het lijkt nog heel vroeg, maar een feest en cadeautjes regelen voor 300 kinderen kost best wel tijd. We weten nog niet of we echt een feest kunnen vieren, anders krijgen de kinderen weer een flesje frisdrank en wat lekkers mee naar huis.

We willen maximaal 5 Euro per kind besteden. Dat is dus een kostenpost van 1500 Euro. Het betekent veel voor de kinderen hier om 1x per jaar een cadeautje te krijgen. Mogen we weer op u rekenen?

Van 16 september tot 2 oktober hopen we weer kort in Nederland te zijn. Wie weet tot ziens.

Wilt u ons werk steunen? U kunt een bijdrage overmaken op bankrekening: NL77RABO 0307549488 t.n.v. H.B. Stolker onder vermelding van Herbert en Anne in Zuid-Afrika. Deze hulprekening wordt beheerd door ons Thuisfront Team (TFT). 

Ook vinden we het fijn als u ons wilt blijven ondersteunen in gebed.

Hartelijke groeten van Herbert en Anne Stolker.

Nieuwsbrief april 2021

Het is Pasen 2021, en we ondervinden allen dagelijks de gevolgen van de Covid-19 pandemie. In Nederland gaat dit gepaard met vergaande beperkingen wat betreft contacten en ontmoetingen. Veel mensen komen hierdoor in een isolement; veel verborgen persoonlijk leed.

In Zuid-Afrika hebben we na Nieuwjaar een grote daling van de besmettingen gezien, en die blijft stabiel laag. Daarom zijn er nog maar enkele restricties, bijvoorbeeld de avondklok van middernacht tot 4 uur in de morgen. En tijdens de Paasdagen wordt het land “drooggelegd”, dus geen alcoholverkoop voor 4 dagen. Wel erg belangrijk blijft “social distancing” en het dragen van maskers in het openbaar. Aantallen bezoekers bij bijeenkomsten mogen maximaal 50% van de capaciteit van het gebouw zijn, en bij begrafenissen wordt dringend geadviseerd alleen als naaste familie aanwezig te zijn. De meeste schoolkinderen gaan enkele dagen per week naar school, omdat er niet genoeg ruimte is om alle klassen tegelijk de nodige sociale ruimte te geven. 

Anne is na de Kerstvakantie weer gestart met bijbelklas en Life Skills lessen. In ons kantoortje kunnen we met inachtneming van social distance maximaal 8 kinderen toelaten. Daarom komen de groepen nu iedere 2 weken bij elkaar in plaats van wekelijks. Op deze manier hebben we 5 groepen met bijbelklas kinderen en 2 groepen voor de Life Skills groep. De afgelopen week heeft Anne met alle groepen een Paasviering gedaan, met als feestelijk hoogtepunt het maken van een “broodje hamburger” door de kinderen zelf, en nog meer lekkers. Kinderen keken hun ogen uit, dit is echt iets uitzonderlijks voor ze.

Verder hebben we dit jaar twee nieuwe projecten. Eén is het starten van een groentetuin als demo project. Een bewoner heeft een groot stuk tuin achter zijn huis, en was al een tuintje begonnen. Met wat support van ons groeide dit uit tot een project waar omwonenden kunnen komen kijken, en meehelpen tegen een kleine vergoeding. Zo leren ze hoe ze thuis hun eigen groenten kunnen verbouwen. Het andere project is counseling, of sociale begeleiding. Veel mensen vinden het moeilijk om het weinige geld wat ze binnenkrijgen goed te besteden. Na “pay day”, de laatste vrijdag van de maand, hebben ze de neiging een groot gedeelte uit te geven, en daarna duurt de maand nog lang. Door op te schrijven wat er binnenkomt en waaraan het geld wordt besteed, proberen we mensen bewust te maken het kleine inkomen te verdelen over de vaste uitgaven, en wat leefgeld voor de komende weken. Anne begeleid op deze manier nu een kleine groep van gezinnen met 2-wekelijkse evaluatiegesprekken. Omdat veel Zulu mensen niet goed Engels spreken, gaat Nozi, onze hulp, mee om te vertalen.

Als laatste activiteit wil ik graag de noodvoedsel hulp onder de aandacht brengen. In mei en juni vorig jaar hebben we vorig jaar 400 gezinnen van een maandpakket voorzien. Later hebben we dat getal teruggebracht naar 100 en weer later naar 30-40 gezinnen. Dat kon ook omdat meer mensen weer aan het werk konden na de lockdown. Maar een groep van 20-30 gezinnen is de groep van schrijnende gevallen waar we graag mee door willen gaan om maandelijks een steuntje in de rug te geven. Maar onze hulprekening is niet meer toereikend om hier mee door te gaan. Daarom doen we weer een beroep op onze sponsors om iets extra’s te doen. We hebben een groep van vaste maandelijkse sponsors, maar we zijn heel blij met spontane giften. Een maandpakket voor een gezin kost € 20. Dus hebben we iedere maand daar zo’n € 600 voor nodig, naast de kosten die we maken voor de lessen, ondersteuning bij ziekte (taxikosten), en het groentetuin project. Dat is meestal zo’n € 400 per maand.

We kregen ook vragen hoe het met de tienermoeder en kind gaat, die we tijdelijk in huis namen vorig jaar omdat ze hevig verzwakt was door TB. Na een paar weken was ze zover aangesterkt dat ze weer terug naar huis kon. Ze ziet er goed uit, gaat weer naar school en het jongetje groeit voorspoedig. Wel krijgen ze iedere 2 weken voedsel van ons, om niet weer in dezelfde verzwakte situatie terecht te komen. 

Ons laatste bezoek aan Nederland was in februari 2020. Sindsdien moeten we het doen met beeldbellen, en foto’s en filmpjes die we krijgen opgestuurd. Inmiddels is in februari ons 8e kleinkind geboren. Het is zwaar om voor zo lange tijd gescheiden te zijn van kinderen en kleinkinderen. We missen ze enorm. Het is onduidelijk wanneer we Nederland weer kunnen bezoeken. We hopen nu op aanstaande juni/juli.

Wilt u ons werk steunen? U kunt een bijdrage overmaken op bankrekening: NL77RABO0307549488 t.n.v. H.B. Stolker onder vermelding van Herbert en Anne in Zuid-Afrika. Deze hulprekening wordt beheerd door ons Thuisfront Team (TFT). 

Ook vinden we het fijn als u ons wilt blijven ondersteunen in gebed.

We wensen iedereen mooie Paasdagen toe, ondanks alle restricties.

Hartelijke groeten van Herbert en Anne Stolker.

5 December, kerstkadootjes uitdelen

Op 5 december, toen Nederland Sinterklaas vierde, hebben wij de Kerstkadootjes uitgedeeld aan de kinderen in Etete. Vanwege Covid-19 konden we geen feest vieren in de hall. Maar we wilden wel kadootjes uitdelen aan alle kinderen van 4 tot 14 jaar. Dat waren er 350. We hadden zoveel mogelijk vouchers uitgedeeld voor 3 verschillende leeftijdsgroepen. Maar sommige huisnummers waren onvindbaar. Eerst kregen alle kinderen met voucher een kadootje en daarna ook alle andere kinderen nog. Gelukkig was er genoeg. Voor iedereen een versierde papieren zak met een flesje frisdrank, snoep, chips, en een paar kleine kadootjes.

Het was een mooie dag met veel blije kinderen. We hadden voor deze gelegenheid t-shirts gekocht en laten bedrukken met ons logo. Alle medewerkers droegen zo’n shirt en dat vonden ze fantastisch. Na afloop moesten de shirts weer ingeleverd worden om gewassen te worden. We hopen ze nog vaak te dragen met allerlei acties en werk in ons gebied.

Nieuwsbrief november 2022

Het is nu twee jaar geleden dat we met deze organisatie startten, en het is geweldig om te zien hoeveel kinderen en mensen we hebben kunnen bereiken. Daar wil ik graag iets over vertellen. Maar dit jaar is alles anders gegaan. Toen we in februari uit Nederland terugkwamen, was al snel duidelijk dat we voorlopig Zuid-Afrika niet konden verlaten. Het land ging in maart in een harde lockdown, en dat betekende thuiswerken en even geen activiteiten met kinderen. Toen er wat versoepeling kwam, zijn we gestart met voedselpakketten uitreiken. Velen hebben ons hierbij financieel gesteund. In totaal hebben we in mei en juni 400 voedselpakketten kunnen uitreiken. Vanaf toen zijn we het gaan verminderen, en nu zitten we iedere maand op 40 pakketten. Veel mensen zijn inmiddels weer aan het werk, maar we komen dagelijks nog mensen tegen die echt honger hebben. Het is hard om mensen te moeten overslaan, dat vinden we één van de moeilijkste dingen die we in ons werk tegenkomen.

Wilt u ons financieel blijven steunen om dit maandelijks te kunnen blijven verzorgen? Eén pakket kost ongeveer €15. 

Toen de scholen weer begonnen, is Anne ook weer gestart met de Bijbelklasjes en de Life Skills lessen. In ons lokaaltje passen 12 kinderen, dus nu met de social distance zijn we met groepjes van 6 tot maximaal 8 kinderen verder gegaan. De Bijbelklas kinderen komen nu om de 14 dagen, de Life skills kinderen kwamen wel iedere week, want die groep bestond dit jaar uit 6 tieners. Het is opvallend te zien dat nieuwe kinderen erg graag op Bijbelklas willen komen. Voorheen kregen ze altijd fruit na afloop, maar sinds de lockdown krijgen ze ook boterhammen. De lunch die normaal op school werd georganiseerd is ook door lockdown niet meer opgestart. Kun je het je voorstellen dat kinderen zo blij kijken, als ze een boterham krijgen? Ongelooflijk maar waar.

 In september waren de Bijbel lessen afgerond. Daarna zijn we net als vorig jaar met dezelfde kinderen van start gegaan met Junior Life Skills lessen, dus voor kinderen van 9 tot 12 jaar. Onderwerpen die we behandelen zijn: Gezond leven, lichaamsverzorging, rechten van het kind, emoties en pesten. Dit is voor hen heel interessant en we bouwen zo een mooie band met hen op. De oudsten uit deze groepen stromen in 2021 door naar de Teenage Life Skills. En de jongere kinderen gaan volgend jaar weer door met Bijbellessen.

Vorige week hebben 6 deelnemers van de Teenage Life Skills groep hun certificaat ontvangen. De uitreiking doen we altijd bij ons thuis, en de kinderen genieten van de aandacht en een lekkere BBQ natuurlijk.

De bijeenkomsten bij ons thuis met de Post-Graduate Life Skills Children – de kinderen die in ons jongeren volgsysteem zitten – hebben we door lockdown niet meer door laten gaan. We hopen ze met Kerst weer uit te kunnen nodigen.

Dan nog een heel andere mededeling. We hebben sinds vorige week tijdelijk een jonge moeder met kind uit Etete in huis genomen. Het is één van de eerste teenagers uit ons volgsysteem, we kennen haar al jaren. Tijdens de lockdown is ze bevallen van haar eerste kindje. Toen we haar 3 weken geleden aantroffen bij het uitreiken van de voedselpakketten bleek ze ernstig vermagerd en geen energie te hebben. We zijn met haar naar een goede dokter gegaan, en die gaf de diagnose van TB (Tuberculose) en longontsteking. We hebben haar toen naar het ziekenhuis gebracht, waar ze ruim een week is geweest. Maar aangezien in haar thuissituatie niemand voor haar kan zorgen, hebben wij besloten haar in huis te nemen, tot ze voldoende is aangesterkt om weer voor haarzelf en haar kindje te zorgen. Onze huishoudhulp Nozi blijft nu dag en nacht en kan dus voor moeder en kind zorgen. In het weekend gaat Nozi naar huis, en dan nemen Anne en Herbert de verzorging waar. We hebben dit nooit eerder gedaan, maar zagen dit nu als onze taak om er voor haar te zijn. 

Door social distancing kunnen we dit jaar geen grote Kerstvieringen houden, zoals we de afgelopen jaren gewend waren. Maar we willen graag voor 400 kinderen een mooi pakketje samenstellen, met wat speelgoed en natuurlijk wat lekkers. 

We zouden het fantastisch vinden als u hiervoor wilt bijdragen. Dit kost ongeveer € 5 per kind.

Zoals gezegd was ons laatste bezoek aan Nederland in februari. We hebben toen een paar uur voor onze terugreis nog net ons 7e kleinkind mogen verwelkomen.  Sindsdien moeten we het doen met beeldbellen, en foto’s en filmpjes die we krijgen opgestuurd. Het is zwaar om  voor zo lange tijd gescheiden te zijn van kinderen en kleinkinderen. We missen ze enorm. Het is onduidelijk wanneer we Nederland weer kunnen bezoeken. We houden u op de hoogte!!

Wilt u ons werk steunen? U kunt een bijdrage overmaken op bankrekening: NL77RABO0307549488 t.n.v. H.B. Stolker onder vermelding van Herbert en Anne in Zuid-Afrika. Deze hulprekening wordt beheerd door ons Thuisfront Team (TFT). Ook vinden we het fijn als u ons wilt blijven ondersteunen in gebed.

We wensen iedereen een veilige en gezonde tijd toe.

Hartelijke groeten van Herbert en Anne Stolker.

22 en 29 mei, 6 en 13 juni, Voedselpakketten uitdelen

We kwamen al snel tot de ontdekking dat deze 2 keer voedsel uitdelen niet genoeg was. Zelfs in Nederland kwam op het journaal dat er een hongersnood dreigde in Zuid-Afrika. Er was een plaats waar 4 kilometer mensen in de rij stonden om op voedsel te wachten. En ook in Etete was de nood hoog. Veel mensen waren hun baan, dus inkomen kwijt! We hebben toen besloten om 100 families uit onze database een voedselpakket te geven. Althans, dat was onze wens. En dit zou al gauw 1500- 2000 Euro gaan kosten! We hebben een noodkreet gestuurd aan onze vriendengroep en de giften stroomden binnen! Wat waren we dankbaar en blij. We hebben 100 vouchers uitgedeeld aan de betreffende families, waarop stond dat ze zaterdag 22 mei een voedselpakket konden komen halen bij de hall. Het was een drukte van belang! Uiteraard hadden we hulp om alles goed te laten verlopen. Zelfs de politie kwam langs om te kijken of alles goed ging en of er genoeg afstand werd gehouden.

We waren met stomheid geslagen. Binnen 24 uur nadat de oproep eruit was gegaan, was er 2500 Euro bijgekomen op de rekening! In totaal heeft deze actie ongeveer 8000 Euro opgeleverd.

Want na 1 zaterdag was deze actie nog niet afgelopen. Vele mensen die geen voucher hadden, mochten achteraan gaan staan in de rij. Zij kregen een voucher voor een pakket voor de volgende zaterdag. En daarna nog een zaterdag. Op zaterdag 13 juni hebben we de laatste pakketten uitgedeeld.

Wat waren de mensen dankbaar. En wij ook. Dankbaar voor zoveel giften zodat wij dit werk konden doen met uw hulp.

Uiteraard zijn we daarna nog doorgegaan met voedsel uitdelen, zij het op wat kleinere schaal.

24 april: verslag voedsel actie!

Zaterdag 11 april leek te beginnen als een gewone rustige dag. het was Paas zaterdag, en we zaten met een kopje koffie aan de tuintafel. Op de app van ons dorp ontstonden plannen om voedsel in te zamelen voor arme mensen en door de Security medewerkers te laten bezorgen. Toen kregen we de kriebels…. wij willen ook voedsel gaan bezorgen in Etete! We hebben een paar mensen

die we altijd supporten, opgebeld om ze op de hoogte te brengen van onze plannen. Een oudere mevrouw vertelde dat ze was “starving”. Toen we er later kwamen zagen we dat ze alleen nog maar 1 ui had liggen!

We zijn in de auto gestapt en naar Ballito gereden om inkopen te doen. Paspoort en visa mee, mondkapjes en handsanitizer en de lijst van de adressen die we wilden bezoeken, voor het geval we werden aangehouden. De auto was helemaal vol!

Zonder enig oponthoud kwamen we in Etete waar we begonnen met uitdelen. We hadden ook 3 dozen paaseieren gekocht voor de kinderen.

Tja, anderhalve meter afstand lukte niet steeds. En ook hebben we wel wat kinderen geknuffeld of een elleboogje gegeven. Precies toen de auto leeg was kwam er nog een oud mevrouwtje aan om wat eten te vragen. Helaas, we waren leeg… Dat was heel pijnlijk. Het is al zo lastig om keuzes te maken wie er iets krijgt. We hebben besloten om de volgende zaterdag, de 18e, weer te gaan. Weer voedsel gekocht, een pakket bij deze mevrouw gebracht en nog bij een aantal andere gezinnen.

Veel mensen die een baantje hebben als huishoudelijke hulp of bijvoorbeeld als tuinman, krijgen niet doorbetaald als er niet gewerkt wordt. Dit veroorzaakt nu gebrek aan de eerste levensbehoeften.

We zijn dankbaar en blij dat we dit voor de armsten van de samenleving hebben kunnen doen.

27 maart: Lock down vandaag van kracht.

Vannacht om 00.00 uur is hier in Zuid-Afrika de lock down van start gegaan voorlopig voor 21 dagen. Op het moment zijn hier 927 besmettingen en zijn de eerste 2 doden gevallen. We mogen alleen het huis nog uit voor een bezoek aan de supermarkt, apotheek en bank. Verder zijn alle winkels gesloten. Ook ons werk in Etete ligt nu stil. Zeker dus tot 16 april.

Onze Bijbelklassen en Life Skills lessen waren al gestopt op 18 maart, gelijk met de scholen. Sinds die dag zijn we nog wel werkzaam geweest in Etete.

17 Maart was een gewone dinsdag. Nozi, onze huishoudster, was gewoon bij ons aan het werk, buiten. Zij is niet alleen onze huishoudster, ze assisteert bij een Bijbelklas en Life Skills. Ze “hoort” bij ons. Haar zusje was zwanger en uitgerekend op 10 maart. Ze ging die dag naar de kliniek voor controle. Er was nog niets aan de hand en er werd haar, Bonnie (gefingeerde naam) verteld dat het wel 10 april zou worden. Helaas hield Nozi, vanwege deze informatie, haar telefoon niet bij de hand die dag.

Ik ging die middag naar Etete, waar Nozi ook woont, en zette haar af bij de busstop omdat ze in Stanger boodschappen wilde doen. Ze zat net in het busje toen ze een telefoontje kreeg van haar buurvrouw. Die vertelde dat haar zusje Bonnie bevallen was die morgen. Ze was alleen thuis, heeft zelf de navelstreng doorgeknipt en afgebonden met een touwtje. Daarna heeft ze om hulp geroepen en zijn 2 buurvrouwen gekomen.

Nozi is dus direct omgedraaid en naar ons huis teruggelopen. Herbert heeft haar snel naar huis gebracht. Ik was al in Etete en heb daarna Bonnie, Nozi en de baby meegenomen naar de kliniek in Groutville, vlakbij. Ik mocht de auto voor de de deur parkeren en we gingen snel naar binnen. De wachtkamer van de afdeling Maternity, Moeder en Kind, zat tjokvol. Nergens 1,5 meter afstand. Wel werd van iedereen de handen ontsmet. Vanuit de wachtruimte kwamen we in een gang waar de behandelkamers zijn. Deze gang is 1,5 meter breed! Er staan stoelen voor de wachtenden die bijna aan de beurt zijn. Je kon er bijna niet langs lopen en toen er iemand in een rolstoel langs moest, moest iedereen er weg. Gelukkig waren we aardig snel aan de beurt omdat het een spoedgeval was. De baby werd onderzocht en was gelukkig gezond. Daarna werd ze gemeten en gewogen. Ook kreeg ze een medicijn en injectie omdat Bonnie seropositief is. Dit werkt als een bescherming voor de baby om geen, of minder risico op besmetting te hebben via het bloed maar ook via borstvoeding. Daarna gingen we blij en dankbaar naar huis.

Hoewel in de kliniek bij de echo verteld was dat het “bijna zeker” een jongetje was, was de baby tot onze verassing een meisje. Ze heeft de mooie bijbelse naam Sifrah gekregen, maar ook een beetje vernoemd naar onze kleindochter Sifrah. En als 2e naam Samkelisiwe, een echte Zulu naam.

Bonnie met Sifrah.

Op zaterdagmorgen kreeg ik een telefoontje van Lucy (gefingeerde naam). Zij is een meisje van 16 en moeder van Andile, van 1 jaar en 4 maanden. Ze heeft bij ons de Life Skills lessen gevolgd, maar was snel daarna zwanger.Dit was uiteraard niet de bedoeling. Het gezin waar Lucy deel van uit maakt kennen we al sinds 2012 en er zijn altijd veel problemen. Het grootste probleem is geld en alles wat daarmee te maken heeft.

Lucy belde om te vertellen dat ze geen luiers meer had voor Andile. Andile is een kindje waar we ons veel zorgen over maken. Hij ziet er niet gezond uit en ontwikkelt niet goed vinden wij. Soms woont Lucy met Andile in Etete bij haar vader en soms bij haar moeder in een dorp verderop, waar haar moeder bij een familie werkt. Daar is de situatie veel beter, qua hygiene en er is altijd te eten.

Lucy was bij haar vader thuis en daar hebben we een pak luiers gebracht. We schrokken echt van Andile. Hij had een dik buikje en zat erg onder de zweren. Hij keek niet blij en was apatisch. Op de vraag wat hij at was het antwoord: Brood en rijst en “leftovers” van gisteren als die er zijn. Geen fruit, groente, melk of eiwitten. En er was niets in huis. Als er niets is , gaat Lucy naar haar zus. Daar is altijd wel een boterham.

We zijn naar de supermarkt gegaan om boodschappen voor hen te doen. Groente, aardappelen, eieren, maar ook rijst en maismeel om pap te maken. En een blik opvolgmelk met een nieuwe fles. We hebben het bezorgd en met Lucy afgesproken dat ik maandag met haar en Andile naar de dokter zal gaan.

Zo gezegd zo gedaan. De kliniek, ook consultatiebureau, waar ze normaal naartoe gaat is gratis. De dokter kost 200 Rand, ongeveer 12 Euro. Maar de hulpverlening is veel beter. Volgens de dokter was het nog niet echt malnutrition, een hongerbuikje, maar zat zijn buikje vol wormen. Dat veroorzaakte veel pijn en verdriet. Andile leek nooit blij en lachte bijna nooit. Hij heeft medicijnen gekregen tegen de wormen, lotion en zalf tegen de zweren, druppels voor nutrition en een anti biotica injectie. We zijn vol goede moed! Ook omdat Lucy heeft besloten om voorplopig bij haar moeder te blijven.

Op woensdag moest Andile weer een anti biotica injectie krijgen. Toen is Lucy met haar moeder naar de dokter geweest. En daarna hebben we hen even bezocht. Na 2 dagen zag Andile er al veel beter uit! Hij keek blij, was een schaaltje yoghurt aan het eten en daarna aan het spelen. Hij kroop rond en liep een paar stapjes! Wat een resultaat in 2 dagen! We zijn dankbaar en blij. A.s. dinsdag gaat Lucy weer met Andile naar de dokter voor controle. Helaas kunnen we hen vanwege de lock down voorlopig niet bezoeken.

Anne met pasgeboren Andile op 20 november 2018 in Stanger Hospital.

Life Skills 6 maart

Vandaag was de derde keer dat we bij elkaar waren met de nieuwe groep. We zijn in januari met deze groep gestart. Omdat er geen school was, waren er maar vijf van de acht tieners present. We hebben gesproken over gaven en talenten. Welke gaven weet je dat jij hebt? De meesten noemden eerlijkheid en zelfvertrouwen. Mooi dat ze dat van zichzelf zeggen. Wij denken dat het zelfvertrouwen nog wel wat moet groeien. We werken aan het opbouwen van een vertrouwensband met de groep, en genieten van het samenzijn met deze gave kinderen!!